25 lat „Jasiołki” Hankówka

W organizacji zespołu pomógł zarząd osiedla, któremu  wówczas przewodniczył Zbigniew Ochwat. W dniu 23 września 1979 r. komitet osiedlowy przekazał Markowi Myśliwcowi kwotę 2.100 zł na zakup potrzebnego wyposażenia na działalność klubu. Do wytworzenia atmosfery sprzyjającej rozwojowi sportu na osiedlu przyczyniła się inicjatywa dwa lata wcześniejsza, kiedy to zbudowano boisko do siatkówki. 17 kwietnia 1977 r. Komitet Osiedla Hankówka w składzie: Zbigniew Ochwat, Jan Kotulak, Roman Kotulak, Ryszard Kosiba i Władysław Twarduś  podjęli uchwałę budowy tego boiska. Zlokalizowano je koło domu ludowego. Po niedługim czasie zarząd osiedla zwrócił się do Zarządu Motowozowni o zezwolenie na budowę boiska do piłki siatkowej na terenie położonym przy motowozowni i na wyrażenie zgody na grę w piłkę nożną na tej parceli. Tam właśnie młodzież z osiedla podjęła swoje pierwsze treningi.

W chwili zawiązania klubu większość zawodników „Jasiołki” stanowili młodzi ludzie w wieku 16-22 lat. W tamtych czasach organizowano wiele turniejów tzw. „dzikich drużyn”, głównie na stadionie „Czarnych”. Młodzież z Hankówki z powodzeniem występowała w tych zmaganiach, jednak zawodnicy i kibice odczuwali potrzebę systematycznego udziału w rozgrywkach piłkarskich.

Przez kilka lat klub funkcjonował w zrzeszeniu LZS. Na początku lat osiemdziesiątych zmienił jednak nazwę na Osiedlowy Klub Sportowy, a w 1992 r. uzyskał osobowość prawną, przyjmując nazwę Klub Sportowy „Jasiołka-Hankówka”. Oficjalnymi dla  stowarzyszenia są barwy biało-niebieskie.

Drużyna piłkarska rozpoczęła rozgrywki od startu w klasie W, a potem z roku na rok awansowała do klas wyższych, a więc C, B i A. Najlepszym osiągnięciem było zakwalifikowanie się do barażów do klasy okręgowej w 1984 r. Obecnie „Jasiołka-Hankówka” występuje w klasie „B”. Jednak to nie wynik sportowy jest najważniejszym celem klubu. Przez 25 lat swojego działania podstawowym zamierzeniem kolejnych zarządów było tworzenie warunków do uprawiania sportu dla młodzieży, jej ogólnego rozwoju. W przeszłości kilku zawodników naszej drużyny występowało w wyższych klasach rozgrywkowych w „Czarnych” Jasło oraz klubach rzeszowskich.

Przez kilka sezonów klub prowadził drużynę juniorów, która stanowiła bezpośrednie zaplecze pierwszego zespołu. Ich trenerem był Krzysztof Kudłacz. W 1991 r. zrezygnowano z  prowadzenia tego zespołu z uwagi na brak środków finansowych. Zawodnicy przeszli do LZS Warzyce, zespołu, który powstał w sąsiedniej miejscowości. Kluby zawarły porozumienie, na mocy którego juniorzy z Hankówki mogli w każdej chwili przejść do drużyny „Jasiołki”.

Ostatnie lata to czas bliskiej współpracy z klubem „Gamrat” Jasło, który zajmuje się szkoleniem drużyn młodzieżowych, a którego prezesem jest współzałożyciel „Jasiołki” Marek Myśliwiec. „Gamrat”  rozgrywa swoje mecze na stadionie w Hankówce. Kilku byłych  juniorów tego klubu obecnie występuje w barwach „Jasiołki”.

W skład pierwszego zarządu w 1979 r. weszli Bogdan Chrzanowski (miał wówczas zaledwie19 lat), który objął funkcję prezesa, Jan Kwarciany (lat 22), Marek Myśliwiec (17 lat) i Marian Urban (lat 18). Przez 25 lat klubem kierowali po Bogdanie Chrzanowskim, Marek  Myśliwiec, Krzysztof Kudłacz, nieżyjący już Janusz Juszczyk oraz Józef Twarduś, który prezesem był najdłużej, bo przez 12 lat. W dniu 29 stycznia 2000 r. ponownie prezesem wybrany został Krzysztof Kudłacz, który funkcję tę sprawuje do chwili obecnej.

Sportowcy z Hankówki na początku istnienia nie mieli swojego boiska piłkarskiego. Najpierw rozgrywali mecze na stadionie w Roztokach, które zresztą klub pomógł zbudować montując bramki. Z rozgrywaniem meczów w Roztokach związany jest ciekawy epizod. Podczas jednego z meczów w roku 1985, sędzia został uderzony przez jednego z kibiców ogryzkiem jabłka. W związku z tym, że „Jasiołka” była organizatorem zawodów, klub został przez OZPN ukarany karą rozegrania trzech meczów na boisku oddalonym od Roztok minimum 25 km. Mecze te odbyły się na stadionie „Brzostowianki”  w Brzostku i we wszystkich trzech zwyciężała drużyna z Hankówki.

Od jesieni 1986 r. funkcjonował stadion  w Hankówce, na działce wydzierżawionej od Pani Juszczykowej. W zorganizowanie stadionu wiele trudu wniósł ówczesny osiedlowy, honorowy prezes klubu, nieżyjący już  Władysław Konopka. W tym roku na wiosnę w czynie społecznym rozpoczęto prace zmierzające do jej przystosowania na boisko piłkarskie. W trakcie prac okazało się, że na parceli znajduje się fundament po szybie wiertniczym zbudowanym przed wojną. Fundament ten wysadzali specjaliści z Gamratu, którzy użyli do tego celu materiałów wybuchowych. Detonacja spowodowała uszkodzenia dachów – popękały dachówki na pobliskich budynkach. Szkody te musieli naprawiać sami członkowie zarządu klubu i zawodnicy, zarząd osiedla i sympatycy „Jasiołki”.

Niedługo mieli oni możliwość nacieszyć się własnym obiektem. Boisko zlokalizowane było na działkach położonych przy gruntach wydzierżawionych przez jasielskie PKP. W 1988 r. przez stadion przeprowadzono linie wysokiego napięcia, które służyły do zelektryfikowania miejscowej linii kolejowej. Słupy stały obok boiska, jednak nad jednym z pól karnych przebiegały kable, zagrażające zdrowiu zawodników. Ministrem sportu był w tym czasie obecny prezydent Aleksander Kwaśniewski, mimo wcześniejszych zabiegów zarządu klubu, który kierował pisma aż do Warszawy do ministra, postulatów zarządu o zmianę projektu budowy linii energetycznej nie uwzględniono.

Od 1988 roku, przez szereg lat „Jasiołka” musiała więc gościć drużyny przyjezdne na odległych stadionach, bo w  Trzcinicy i Siepietnicy, w miejscowościach  oddalonych od Hankówki 10 i 15 km. Sezon 1993/1994 rozegrano w Roztokach. Dopiero w 1992 roku  klub otrzymał teren, na którym zbudowano nowy stadion. Działki położone obok drogi  przekazali dwaj działacze: Jan Małek i Józef Twarduś. Później przystąpiono do prac, w które znów sporo wysiłku i czasu poświęcili ludzie emocjonalnie związani z klubem. Podkład pod płytę stadionu stanowiły odpady kory drzewnej zmieszane z ziemią. Rury na bramki przekazało Przedsiębiorstwo Poszukiwania Nafty i Gazu w Jaśle. W urządzeniu prowizorycznego zaplecza pomogło również PPNiG, oddając na użytek klubu barakowóz.  W dniu 5 czerwca 1994 r. nieżyjący już ks. Mariusz Miazga uroczyście poświęcił obiekt i na nowym stadionie piłkarze „Jasiołki” rozegrali pierwszy mecz. Główny ciężar obowiązków związanych z organizacją prac przy budowie nowego boiska spoczywał na prezesie klubu Józefie Twardusiu.

W 1997 r. i 1998 r. staraniem Burmistrza Jasła Andrzeja Czerneckiego, teren, na którym powstał stadion, został wykupiony i skomunalizowany, co dało podstawę do podjęcia planów kolejnych inwestycji służących rozwojowi klubu.

W okresie wakacyjnym w 2000 r., w czynie społecznym wykonano od strony zachodniej boiska 150 m ogrodzenia na wysokość 2,5 m. Materiały do jego budowy przekazały bezpłatnie Urząd Miasta, Zarząd Osiedla i PPNiG.

W 2002 roku samorząd miasta rozpoczął budowę szatni przy stadionie. Przed paroma tygodniami zakończono inwestycję. Na dzień 22 sierpnia br. zaplanowane jest uroczyste przekazanie budynku  przez samorząd miasta. Jest to nowoczesny obiekt, w pełni odpowiadający potrzebom klubu i jego partnerów. Z szatni i stadionu korzystać będą  oprócz miejscowej drużyny, zawodnicy C-klasowego UOKS Brzyszczki Jasło oraz młodzieżowe drużyny klubu sportowego „Gamrat”: orliki, trampkarze i juniorzy, i ewentualnie inne podmioty.

Rok 1981.  Stoją od lewej: Kazimierz Kudłacz, Stanisław Sławniak, Bogdan Chrzanowski, Bogdan Kuźniarowicz, Marek Myśliwiec, Adam Kogut, Andrzej Kosiba, Marek Młocek.

W przysiadzie: Wiesław Śmietana, Jacek Ochwat, Krzysztof Kudłacz, Adam Jędrysik, Bogdan Kotulak, Jan Kwarciany.

Rok 2003. Stoją od lewej: Bolesław Kosiba, Kazimierz Kudłacz, Krzysztof Kudłacz, Michał Kudłacz, Józef Kędrek, Grzegorz Hędzel, Mariusz Skiba, Seweryn Olbrot, Piotr Leśniak, Ryszard Zając, Krzysztof Górnicki, Oktawian Flis, Marek Knap, Kamil Skupiński, Piotr Przetacznik.

W przysiadzie od lewej: Bogdan Kuźniarowicz, Grzegorz Kocot, Grzegorz Janik, Wiktor Przybyłowski, Tomasz Kosiba, Mateusz Kosiba, Mirosław Kosiba, Arkadiusz Olbrot, Maciej Konieczny, Andrzej Urban, Mariusz Wachowicz.