Witaj Gościu

Cześć

Cieszę się, że do mnie zajrzałeś. Co to za stronka? Ujrzała światło dzienne latem 2010 r., chyba po prostu z potrzeby pisania. Wrzucam tu teksty przeróżne. Czasem coś urodzi się w danej chwili, to znowu pokażę efekt wielomiesięcznej pracy, gromadzenia różnych informacji, których szukam w książkach, archiwaliach, Internecie… Najczęściej dotyczą historii formacji stojących na straży bezpieczeństwa i porządku publicznego, ale też dziejów mojej Małej Ojczyzny - miejsca, w którym łączą się trzy rzeki: Wisłoka, Jasiołka i Ropa. To malownicze bardzo, wyjątkowe pod wieloma względami, Jasielskie.

Poziom prac jest różny. Mają one głównie charakter popularyzatorski. Jednak – chciałbym to podkreślić, Szanowny Czytelniku - że moją ambicją jest być jak najbliżej prawdy.

Nie bądź rozczarowany, jeśli okaże się, że linki przekierowujące do innych tekstów nie będą działać. Skorzystaj wtedy z wyszukiwarki,a tekst łatwo znajdziesz. Linki nie działają z tego powodu, że to już trzecia odsłona tego bloga, w innym kawałku internetowej przestrzeni. Poprzednie strony po atakach spamowych musiały być wygaszane.

Ostatnie i polecane

Wskazania dla dzielnych ludzi

Policja – zawód szczególnego zaufania i chyba jak żaden poddany społecznej krytyce. Wystarczy wejść na internetowe fora albo rzucić okiem w TV – co by nie zrobić – zawsze znajdzie się ktoś, kto mówi, że źle. Presja jest, ale to już taki urok tej służby, „twardym trza być, a nie mientkim”- mawiał kiedyś pewien taksówkarz, co my często powtarzamy. Każdy mundurowy ma zapewne swój patent na to jak sobie z tym radzić, ale też – myślę – żaden nie odmówiłby podpowiedzi. Znalazłem coś co może się przydać.


Podpowiedź znalazłem w świetnej książce Tomasza Strogulskiego „Granatowa Armia”. Jest to wiersz opublikowany w 1925 r. w policyjnym pisemku „Na posterunku”. (Nawiasem mówiąc wydaje się, że kiedyś wybierano lepsze, bo bardziej proludzkie metody wsparcia. Nie skomplikowanymi psycho-, czy socjologicznymi analizami, pomagano policjantom – ale wierszem.)

Oto – dla stróżów prawa i porządku:  Wskazania

Nie zważaj wcale, chociaż na nas ludzie
Karani sądem patrzą się ze złością;
Niechaj zostają w swoich myśli brudzie,
Ty pilnuj służby spokojnie, z godnością.  

Nie dbaj choć ludzie, wzorem chytrych lisów,
Pragną cię podejść i obrzucić kałem,
Ty postąp z nimi w myśl prawnych przepisów,
Gdyż obowiązek twoim ideałem

Znieś (ale zapisz) krzyki, wymyślania,
Wyśmiej się z groźby przestępców, pijaków –
Niech płacą kary do opamiętania,
Wszak nie w dzień jeden zbudowano Kraków. 

Nie żal się ludziom, że pobory małe,
Albo, broń Boże, że cię gniecie bieda –
O tem ktoś wyższy poweźmie uchwałę,
A narzekanie nic dobrego nie da. 

Wiedz, że Policja jest wielkim filarem
Całego państwa i służy krajowi,
A wnet przysłowiem pozostanie starem,
Że dzielni ludzie wszyscy granatowi.

J. Stachura „Wskazania”, „Na Posterunku” 1925 r. Wiersz z książki T. Strogulskiego Granatowa Armia, wyd. Opole 2000, s. 97-98.

Zdjęcie z portalu studente.pl.

Komentowanie wyłączone.